Bart Versteegh sr.

Start Bart Versteegh sr. Herbert Versteegh Willem Versteegh Herbert Lamberts Lambert Bastiaans Bastiaan Lamberts Lambert B de oude Bastiaan Corstenz Corsten Lamberts Lambert de jonge Lambert de oude

 

Herbertus Johannes Versteegh 1863-1940 (Bart)

Bart is geboren op 2 mei 1863 in Gellicum. Zijn ouders waren Herbertus Antonius Versteegh en Jacoba van Ewijk. (1893-1952)

Hij trouwde  op 10 mei 1893 met Antonia van Ewijk. Antonia is geboren op 3 mei 1868 in Beesd. Ze was vijf jaar jonger dan Bart. Zij is overleden 29 september 1952 in Gellicum. 

Net voor zijn trouwen , in april 1893 had bart Café de Roosenboom in Gellicum gekocht voor de prijs van fl. 1310,-  Dat was voor die tijd een flinke prijs. Een paar jaar later brandde het café af en werd meteen weer herbouwd waarbij het café aan de voorkant werd uitgebreid. Achter het huis lag de schietbaan van de plaatselijke schutterij wat maakte dat het café vooral in het weekend goed liep zo lang de schutterij bestond. Ook werd het café gebruikt voor publieke verkopen en voor af en toe wat bijzondere gebeurtenissen zoals het dorpsfeest en ook als de brandweer zichzelf moest voor- of nablussen. Maar van het café alleen konden zij niet leven en daarom werd er daarnaast ook  gehandeld (m.n. in fruit) en geboerd.  Bij de aangifte van het overlijden van zijn moeder in 1908 geeft hij op dat hij koopman is. 

Het huidige adres van het Café is Vlietskant 5.  Het is nu geen café meer. 

Begin 1911 dacht Bart een goede andere baan te hebben gevonden als beheerder van een landgoed in Hengelo in de Gelderse Achterhoek. Hij verhuurde zijn Café en vertrok op 24 februari 1911 met zijn gezin naar Hengelo. Het zou een reis worden van 5 jaar langs verschillende woonplaatsen waarna de familie ouder en wijzer terugkeerde naar Gellicum. 

Wat ik daar verder van weet heb ik van mijn vader, Koos Versteegh, die mij dat verhaal vertelde toen hij al in de tachtig was. Ik ben toen met hem twee keer op onderzoek uitgegaan naar de plekken waar ze destijds hebben gewoond. Hij dacht het allemaal nog wel terug te kunnen vinden en het te zullen herkennen als hij het zou zien. Dat lukte maar gedeeltelijk. De naam van dat landgoed was hij vergeten en vanuit Hengelo hebben we dat toen ook niet kunnen vinden. 

Naderhand heb ik wat opgezocht via internet. In Hengelo Gelderland kregen ze een dochtertje, Bertha Maria Theodora op 24 -02-1912. Het kind overleed vrij snel na enkele maanden op 25-08-1912. Zij werd ingeschreven in het bevolkingsregister met de toevoeging “Bekveld” en het adres was W 490. Bekveld is nog wel te vinden maar W490 niet, maar dit is een aanduiding van waar ze ongeveer hebben gewoond. Bekveld ligt Iets ten westen van het dorp Hengelo. Dat kan bij het landgoed “het Kervel” zijn geweest van Baron Von Twickel. Op mijn tocht met Koos zijn we daar niet geweest. 

Hij vertelde dat er onenigheid was ontstaan tussen zijn vader Bart en de landgoedeigenaar over de betaling, de huisvesting en het werk. Er klopte maar weinig met wat kennelijk vooraf was afgesproken. Hij kreeg op een gegeven moment helemaal niet meer betaald. De eigenaar zei dat hij failliet was. Dat meningsverschil liep hoog op en Bart heeft toen de hulp van een advocaat ingeroepen. Die heeft een proces aangespannen tegen waarschijnlijk Baron van Twickel, de landgoedeigenaar. Inmiddels was de situatie niet meer te doen, er werd niets verdiend en toen zijn ze vertrokken. 

Op 21 april 1912 zien we dat hij met zijn gezin is ingeschreven in Didam. Na een jaar hield hij het dus voor gezien in Hengelo. 

Volgens Koos Versteegh was Bart bang dat hij het proces tegen de hoge heren zou verliezen en dat ze hem dan zouden kunnen arresteren. Wat er nu allemaal precies speelde weet ik niet. Maar Bart ging net over de grens wonen in Duitsland, in het dorpje Niel, daar voelde hij zich kennelijk veiliger. De plek waar het huisje heeft gestaan waar ze toen hebben gewoond, hebben we wel terug kunnen vinden. Het huisje stond er niet meer. Niel ligt net over de grens bij het Nederlandse dorpje Leuth. Hoe hij daar terecht is gekomen weet ik niet, maar later hoorde ik van Paul van Mook ( plaatselijk historicus )dat de familie Van de Gein uit Rumpt daar toen ook in diezelfde tijd heeft gewerkt. Uit een brief van 30 januari 1914 van Herbert, de oudste zoon die toen in militaire dienst zat in Den Haag, aan zijn familie, begrijp ik dat ze toen nog in Niel woonden. Ook schrijft hij dat hij gelezen heeft dat ze het proces hebben gewonnen en dat hij hoopt dat ze nu het geld snel zouden krijgen. 

Vanuit Niel konden de kleinere kinderen in Nederland naar school. Daarvoor moesten ze wel een stuk lopen over boerenpaden en ergens een wetering oversteken. Maar dat was te doen. Dat pad wist Koos nog precies. Bart en de oudere kinderen werkten bij de boeren daar in de buurt. Ondertussen liep Bart door de Ooijpolder af en toe naar Nijmegen om post op te halen en om te spreken met zijn advocaat. Dat proces liep goed af voor Bart. Er kwam wat geld binnen, het licht stond weer op groen en hij kon terug naar Nederland. Dat hebben ze meteen gedaan en zijn naar Leuth vertrokken, dichter bij de school waar de kinderen op zaten. En in Leuth konden ze ook overal aan de slag. We zijn daarheen gegaan en daar heeft hij een halve middag zitten praten met een oude vriend van hem uit die tijd. Hij wist de naam nog en na wat rondvragen wisten we hem te vinden. Het huis(je) waar de familie Versteegh in die tijd woonde was er niet meer. 

In de tijd dat de familie van Bart Versteegh in Niel en Leuth woonde, was de eerste wereldoorlog aan de gang. Dat was op zich ook een reden om snel uit Duitsland weg te gaan. Tegelijkertijd waren de oudere kinderen al aardig groot, zelfstandig en kennelijk ook ondernemend. De oudste, Herbertus,  zat in dienst. Maar de anderen waren door hun eerdere verblijf in Duitstand, goed op de hoogte van smokkelwaar en smokkelpaden en verdienden daar goed geld mee, meer dan Bart bij de Boer kon verdienen. Het ging hen daar goed in Leuth, maar Bart verloor de grip op zijn kinderen en was bang dat het een keer mis zou lopen. Tinus van Dijk vertelde, dat hij aan Bart Versteegh had gevraagd waarom ze weer terug waren gekomen naar Gellicum. Volgens Tinus had Bart gezegd dat hij de kinderen niet meer in de hand had en dat hij ze verschillende keren in Nijmegen uit de kroeg had moeten halen. 

Nou ja, een vader die zijn pubers niet meer in de hand heeft….het is van alle tijden. Dus toen kwam café de Roosenboom weer in zicht.  Op 9 mei 1916 keerden ze weer terug naar Gellicum. 

Ik vond een oude foto uit 1915 genomen in Leuth waar vier kinderen Versteegh op staan. (Om te vergroten kun je erop klikken.) 

Foto Ubbergen Leuth 1915 .jpeg (337003 bytes)

De bijgaande tekst luidt: Nederlandse soldaten in 1915 dicht bij de grens te Leuth. We zien Fien Terhorst, getooid met kepie en geweer en het gezin Versteegh dat toen op de boerderij werkzaam was. 

Het is even zoeken en kijken, maar ik denk dat links de kinderen Henk (ca 11 Jaar)  en Gon (ca 7 jaar) staan. Aan de rechterkant links van Mevr. Terhorst staat dan Sien (ca 14 jaar)  en daarachter rechts op de foto moet dan Theo zijn (ca 15 jaar).

Hieronder een foto van de familie in 1914. Op zijn Paasbest. Herbert is op bezoek in Niel en heeft zijn nieuwe uniform aan. 

Gezin Versteegh-van Ewijk 1914.jpg (505541 bytes)

 

Terug in Gellicum werden de werkzaamheden in het café hervat. Theo, een van zijn zonen, bouwde in 1918 een schuur achter het café waar vanaf toen ook geboerd kon worden. Daarnaast waren de broers Versteegh actief in de fruithandel. Ze kochten in de lente het fruit van de bomen van de eigenaren, plukten het in de nazomer en de herfst, deelden de opbrengst volgens een vooraf afgesproken verdeling met de eigenaar  en met een beetje geluk hielden ze er een aardige cent aan over. 

Na verloop van tijd gingen de kinderen het huis uit, gingen elders werken of  begonnen voor zichzelf. 

Bart was  een beminnelijk mens, is lang kerkbestuurder geweest en penningmeester van het armenbestuur. Hij  heeft vele mensen geholpen die het arm hadden in de dertiger jaren. 

Bart Versteegh is overleden op 31 mei 1940 in Leerdam. De inwoners van Gellicum moesten begin mei 1940 geëvacueerd worden. Het was de bedoeling dat ze naar Gouda zouden gaan. Maar dat ging niet door en zij kwamen terecht in Alphen aan de Rijn. Daar is Bart geraakt door een bomscherf. De bom werden afgeworpen door een vliegtuig dat reageerde op afweergeschut. Bart werd getroffen en is aan de verwondingen enige dagen later overleden in het ziekenhuis van Leerdam.  "Door noodlottig ongeval getroffen"  heet dat op zijn bidprentje. Zij naam staat op het oorlogsmonumentje in Enspijk, als een van de oorlogsslachtoffers uit de gemeente Deil. Op dat monumentje staat er geen "h" achter Versteegh bij de naam H.J. Versteeg, wat wel zou moeten. 

Antonia bleef alleen achter. Antoon, de jongste zoon, en Anna,  zijn vrouw, die woonden in de Oskop, een huis in Gellicum, verhuisden daarna al snel naar café de Roosenboom.

Omhoog.

Start Volgende

Antonia van Ewijk Bart Versteegh jr. Alijda Versteegh Koos Versteegh Theo Versteegh Sien Versteegh Henk Versteegh Antoon Versteegh Gon Versteegh